Το 1950, όταν ο 15χρονος George Jamieson δραπέτευσε από τη φτώχεια των εργατικών κατοικιών του Λίβερπουλ για να βρεθεί στο ναυτικό, η πόλη, όπως και το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασιλείο, ήταν ένας τόπος στον οποίο τα αγόρια μεγάλωναν για να γίνουν πραγματικοί άνδρες και τα κορίτσια μεγάλωναν για να γίνουν νοικοκυρές.
Ο George, ο οποίος στο σχολείο ήταν ένα ατελείωτα εκφοβισμένο θηλυπρεπές αγόρι, είχε αρκετό θάρρος να γραφτεί στο εμπορικό ναυτικό, όπου πέρασε δύο χρόνια προσπαθώντας να γίνει πραγματικός άντρας.
Η θεραπεία δε λειτούργησε και μια απόπειρα αυτοκτονίας οδήγησε σε εγκλεισμό στο νοσοκομείο Walton του Λίβερπουλ, όπου μια δεύτερη προσπάθεια για θεραπεία, με ECT (θεραπεία με ηλεκτροσόκ), απέτυχε.
Έτσι ο George έτρεξε μακριά σε ένα δρόμο που οδήγησε να γίνει χορευτής στο διάσημο παρισινό κλαμπ, La Carousel, και στη συνέχεια σε έναν χειρούργο στην Καζαμπλάνκα, χάρη στον οποίο θα άλλαζε φύλο. Η April Ashley, bon-vivant, πνευματώδης αφηγήτρια και μοντέλο της υψηλής κοινωνίας για διάσημους φωτογράφους μόδας, συμπεριλαμβανομένων των David Bailey και Terence Donovan, και για την Vogue φορώντας τα ρούχα από τους οίκους μόδας της Chanel, Givenchy και Cardin.
Επιτυχημένο από κάθε άποψη, το μέλλον της April στο swinging Λονδίνο της δεκαετίας του '60 φαινόταν να είναι όσο το δυνατό πιο μακριά από τους δρόμους του Λίβερπουλ, θα μπορούσε να είναι. Μόνο που το 1971, αφού είχε αποκαλυφθεί η ιστορία της στην εφημερίδα 'Sunday People' -ένας απελπισμένος φίλος πήρε ένα πεντόλιρο σε αντάλλαγμα για την ιστορία της- ο γάμος της April με το Άγγλο αριστοκράτη Arthur Corbett, τελείωσε στο αγγλικό εφετείο.
Ο δικαστής, λόρδος Justice Ormrod, ένας άνθρωπος που είχε τα προσόντα τόσο του γιατρού όσο και του δικηγόρου, και έτσι ήταν διπλά σίγουρος ότι ήξερε για τι μιλούσε, έκρινε ότι το φύλο ενός ατόμου μπορούσε να καθορίζεται αποκλειστικά μέσω των χρωμοσωμάτων, των γονάδων και των γεννητικών οργάνων. Αγνόησε τους σημαντικούς κλινικούς και επιστημονικούς εμπειρογνώμονες εκείνη την ημέρα και αντίθετα ευνόησε την άποψη του στενού φίλου του, ψυχιάτρου Δρ. John Randell, ο οποίος επρόκειτο να δημιουργήσει στη συνέχεια μια πολύ μικρή ομάδα ασθενών στο νοσοκομείο Charing Cross, που έχει γίνει πλέον η μεγαλύτερη κλινική για την ταυτότητα φύλου, της χώρας.
Αντιμέτωπος με την Ashley, ο Ormrod ξέμεινε από λέξεις και δεν ήταν σε θέση να περιγράψει την πανέμορφη γυναίκα που στεκόταν μπροστά του ως άνδρα. Κατάφερε απλώς να πει ότι «δεν ήταν μια γυναίκα για το σκοπό του γάμου».
Εκείνη την εποχή, κανείς δεν συνειδητοποίησε επαρκώς τις συνέπειες αυτής της απόφασης, αλλά μια σειρά από υποθέσεις στα αγγλικά δικαστήρια έκριναν ότι η εμπιστοσύνη στο νόμο μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της συνέπειας.
Σταδιακά κατά τα επόμενα είκοσι χρόνια, οι τρανσέξουαλ έχασαν το ένα δικαίωμα μετά το άλλο. Ανακάλυψαν ότι, ενώ το Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHP) ήταν σαφώς καλύτερα προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει την απαραίτητη θεραπεία τους για τη μετάβαση φύλου, το να γίνουν οι πραγματικοί εαυτοί τους, αυτοί που πάντοτε ήταν, γινόταν όλο και δυσκολότερο, καθώς απαιτείτο όλο και περισσότερο να αποκαλύπτουν το παρελθόν τους, μόνο και μόνο για να μπορούν να ανταποκρίνονται στα ζητήματα που άπτονται της καθημερινότητας.
Είτε επρόκειτο για την ασφάλιση αυτοκινήτου, ή ιατρικές εξετάσεις για θέσεις εργασίας, ή τη διεκδίκηση παροχών, φαινόταν ότι ο καθένας είχε το δικαίωμα να γνωρίζει το πρώην φύλο τους και από τη στιγμή που ήξερε τότε αδιακρίτως τους ανάγκαζε να είναι σε μειονεκτική θέση.
Ενώ η Ashley η ίδια προσπάθησε να κάνει το καλύτερο με ό,τι είχε συμβεί, το 1992 άλλοι τρανσέξουαλ άνθρωποι αποφάσισαν πως η μόνη διέξοδος από αυτό το χάος ήταν να χρησιμοποιήσουν το νόμο για να πολεμήσουν το νόμο και με τη συμβουλή του λόρδου Alex Carlile, ίδρυσαν την ομάδα άσκησης πίεσης, Press For Change.
Από τότε η Press For Change υπήρξε εξαιρετικά επιτυχής στην απόκτηση των εν λόγω νομικών δικαιωμάτων, ιδίως μέσω της χρήσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η ομάδα κατέκτησε την προστασία από τις διακρίσεις στο χώρο εργασίας και κατά την πρόσβαση στις υπηρεσίες, το δικαίωμα στην προστασία της ιδιωτικής ζωής σχετικά με το ιατρικό ιστορικό τους και, το σημαντικότερο, το δικαίωμα αναγνώρισης του νέου φύλου τους για όλους τους νόμιμους σκοπούς, επιτρέποντάς τους να παντρευτούν ή να κάνουν σύμφωνα συμβίωσης, να υιοθετούν παιδιά, ή απλά για να συνεχίζουν με ειρήνη και γαλήνη την κατά τα άλλα αρκετά συνηθισμένη ζωή τους.
Η επιρροή της Press For Change ήταν μεγάλη, με το έργο της να επηρεάζει παρόμοιες νομοθεσίες στη Νότια Αφρική, Ισπανία, Αργεντινή Ιαπωνία, τη Σουηδία και σε πολλές άλλες χώρες.
Η ζωή της April Ashley άθελά της εκείνη την εποχή, βοήθησε στη δημιουργία ενός κοινωνικού και πολιτικού κινήματος (με επικεφαλής ακτιβιστές νομικούς και τρανσέξουαλ από την άλλη μεγάλη βορειοδυτική πόλη, το Μάντσεστερ). Πρόκειται για μια κίνηση που έχει οδηγήσει σε πραγματική αλλαγή στις ζωές εκατομμυρίων πραγματικών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Είναι ένα άλλο σημείο υπερηφάνειας για την ιστορία της πόλης του Λίβερπουλ.
Μετάφραση: LesAndMore
Πηγή: http://www.gaystarnews.com/ - lesandmore.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου